22.10.07

Úff, hvað ég tek til baka allt slæmt sem ég hef sagt um Airwaves síðustu ár. Eftir þessa helgi - langbesta tónleikafestival sem haldið hefur verið hér á landi - er nákvæmlega allt fyrirgefið! Við Hjördís vorum assgoti gott tvíeyki á þessu stórkostlega festivali. Gunna mætti líka með mér á bæði Of Montreal giggin. Maggi Á. var líka á þessu helsta, með lánsband frá Ingvari, sem þurfti að fara til London (hann frétti það eftir að hafa keypt sér band!).

Miðvikudagur 17.10

Nennti ekki í bæinn þetta kvöld, það eina sem ég hefði kannski nennt á var unglingastúlkubandið Smoosh. Samt, var eitthvað latur þetta kvöld, eitt band réttlætir ekki ferð í bæinn.

Fimmtudagur 18.10

Rhondda & The Runestones - 8/10
Bandið var ekki jafn þétt og í fyrrahaust (þegar þau voru nýbyrjuð) en mjög fínt engu að síður. Fiona komin 7 mánuði á leið og lét það ekki aftra sér, sem er auðvitað svakapaunk! Flottustu lögin eru þau sem þau gáfu út á EP-inu um daginn.

My Summer as a Salvation Soldier - 8/10
Sá því miður ekki allt sjóvið (lenti á langri kjaftatörn) en það sem ég sá var frábært. Arnar Freyr, hinn mikli meistari frá Hornafirði (sem m.a. hefur keppt í kraftakeppni og "sungið" með pönk-snilldinni Bensedrín (músíktilraunir '99)) spilaði á bassa. Ha?!? Arnar Freyr farinn að spila á bassa í lo-fi indíbandi? Lokalagið var alveg magnað, þetta er besta bandið af þeim 4-5 (ca.) sem Þórir er í.

The Teenagers - 5/10
Æi, ég veit það ekki, hljómaði eins og Bloodhound Gang mínus fávitahúmorinn og með væmnum frönskum söngvurum. Ekki alveg málið...

Grizzly Bear - 9,5/10
Ótrúlegt stöff, hef aldrei heyrt svona músíkk áður - flott hvernig "proggrokkið" hefur ummyndast yfir í eitthvað alveg ferskt síðustu ár. Sá einmitt þátt úr sjónvarpsseríunni "Reaper" daginn eftir, þar sem lagið þeirra "On a Neck, On a Spit" var spilað í lok þáttarins, en það var einmitt hið æðislega lokalag tónleikanna. Indíhausinn Kevin Smith (sem er "consultant" í þessum sjónvarpsþáttum) hefur örugglega haft eitthvað með það að gera að nota þetta lag.


Föstudagur 19.10

Of Montreal, "In-store" í Máli & Menningu - 9,5/10
Þessi ótrúlegi dagur byrjaði af fullum krafti - Kevin Barnes og einhver massabartaður gaur (ekki ósvipaður Supergrass-söngvaranum) böstuðu fram alveg þrusuprógramm á sinn hvorn kassagítarinn, meðan þriðji meðlimurinn hristi tambúrínu á bakvið þá. "Suffer for Fashion" var þrusuflott og "Heimdallsgate as a Promethian Curse" held ég að sé flottasti akústíkk gítarperformans sem ég hef séð. Slatti af koverum líka, eitt Bowie-lag, eitt Fleetwood Mac (!) lag, o.fl. Magnaði upp spennu fyrir það sem koma skyldi um kvöldið.


Búdrýgindi- 7/10
Sá ekki mikið með þessum fyrrverandi táningum (sem eru náttúrulega orðnir fullorðnir í dag) en þetta var svona...lala. Hálfgert svona MOR rokk en góður performans engu að síður.

Sudden Weather Change - 9/10
Indíband sem ég hef aldrei heyrt um. Kannast við bassaleikarann (Bergur) en það er allt of sumt. Mikið SVAKALEGA var þetta annars flott gigg! Þessir gaurar eru varla mikið meira en tvítugir en eru greinilega á leiðinni að verða eitt besta indíband landsins. Míni-riot hjá áhorfendum (einn hellti yfir mig 1/2 bjór með slammi) og miklu geggjaðri stemmning en venjulega, þrátt fyrir að aðeins hafi verið ca. 50 manns inni í sal. Nett "...trail of dead" áhrif en auðvitað miklu meira í þessa meistara spunnið en að líkja þeim við eina hljómsveit.

Jan Mayen - 8,5/10
Annar íslenskur indírisi, orðið langt síðan ég hef séð þá og þeir voru miklu betri en mig minnti. Nick Cave er alvöru moððerfokker, þar er ég sko 100% sammála!

Reykjavík - 8/10
Reykjavík er eitt besta starfandi band landsins en mikið ROSALEGA þurfa þeir að fara að skipta um prógramm! Af hverju í andskotanum spilið þið ekki bestu lögin af "Glacial Landscapes...", s.s. "Jesus meets Daniel San" eða "Advanced Dungeons & Dragons"? Ókei, þeir tóku "You Always Kill" en spiluðu annars sama stöffið og hafa verið á öllum tónleikum með þeim þetta árið. Nýju EP lögin eru t.d. ekki nærri því jafngóð og "Glacial"-stöffið. Ég elska þetta band út af lífinu en: Betra prógramm næst, plís!

Deerhoof - Sprengir alla skala
Heimsins besta starfandi hljómsveit hélt, síðasta föstudagskvöld, bestu tónleika þessa áratugar - ef ekki þessarar aldar, því ég get ómögulega séð hvernig þetta geti mögulega verið toppað. Ekki nema að Fugazi byrji aftur, eða eitthvað áður óþekkt ofurafl í rokki komi fram.

Ég hreinlega veit ekki hvað skal segja - Ég sá einn Greg Saunier setjast við trommusettið en a.m.k. 37 Greg Saunierar virtust vera að spila á það. Þessi klassískt-menntaði meistari þrusaði hjartslættinum langt upp fyrir 200 með ómennskum helvítis trommuleik. Hann var stanslaust að missa/brjóta kjuða og var örugglega með 10-20 stykki liggjandi til vara, eins og hráviði út um allt undir settinu.

Pínulítil guðumlík asísk kona, Satomi Matsuzaki, sveif um sviðið og virtist ekki hafa neitt fyrir því að spila á bassa sem var 10 sinnum stærri en hún - notar e.t.v. sömu tækni og landar hennar, júdókapparnir, sem nota sér þyngd andstæðingsins. Besta mómentið (eitt af endalaust mörgum): Hún var með einhverja fugladúkku sem pípti, þegar hún var kreist (notaði þetta í intró á lagi). Svo fór hún að spila á bassann, dansa um sviðið og var með fugldúkkuna Á ÖXLINNI á meðan!

John Dieterich virtist geta spilað hvaða hljóðfæri sem var á gítarinn með risaeffektasafninu sínu, meðan hann gnísti tönnum og þrumaði unaðslegum hávaða-hamförum yfir stjarft krávdið.

Deerhoof náðu að spila innihald massífs 2ja tíma prógramms á aðeins 45 mínútum. Ég er ekki viss, þetta voru eitthvað á milli 10-20 lög, blastað án afláts, af algjörri brjálæðislegri ástríðu. Ekki ein einasta nanósekúnda fór til spillis í þessu setti. Áhorfendur voru náttúrlega sturlaðir, fyrrnefndur Of Montreal-söngvari með bartana gat ekki annað en látið það eftir sér að horfa á nokkur lög, þótt hann ætti að vera að gera klárt yfir í Hafnarhúsi. Það er reyndar hreinasti skandall frá því að segja að ég eigi ekki nema 3 stúdíóplötur með Deerhoof (enda tók ég rispu á Amazon áðan). Ég sveif nánast orðlaus og ringlaður yfir á Hafnarhús eftir þetta, það liggur við að maður hafi þurft áfallahjálp eftir þessi ósköp!

Þetta var betra en Sufjan, betra en Sonic Youth, betra en Flaming Lips (eina frábæra Airwaves-bandið til þessa), sjitt, þetta var m.a.s. betra en ...And You Will Know Us by the Trail of Dead. Ég ætla ekki einu sinni að reyna að gefa þessu einkunn, enda svo endalaust langt yfir það hafið.

Of Montreal - 9,5/10
Ég var náttúrlega svo lifandis langt frá því að vera lentur eftir Deerhoof þegar OM byrjuðu. Gunna hafði mætt ca. korteri á undan mér í langa biðröðina v. Hafnarhús og ég náði að "kötta" m.þ.a. fara með henni inn. Ég veit, svona gerir maður ekki, tja, nema maður sé í íslenskri biðröð. Annars held ég að allir hafi komist inn, enda var ekkert svo brjálæðislega troðið...

Of Montreal eru klárlega með eina bestu plötu þessa árs, sem er einmitt svo góð af því að hún er "konseptalbúm". Þetta er nokkuð sem skilar sér ekki endilega læv en samt var alveg frábært að sjá Kevin Barnes á kafi í glimmeri og flott vídeósjóv hjá bandinu. Ég þekkti minna en helminginn af þessum lögum og fannst öll "Hissing Fauna"-lögin auðvitað lang best, aðallega "Heimdallsgate...", "Bunny ain't no kind of Rider" og "She's a Rejector". Það er náttúrlega rugl að sjá þetta svona strax á eftir Deerhoof (ég væri alveg til í að sjá OM aftur á sér-tónleikum). Samt, klárlega einn af hápunktum Airwaves fyrr eða síðar. Við Gunna höfum allavega aldrei farið saman á betri tónleika!

Laugardagur 20.10

Hjaltalín - 9/10
Þessar elskur hituðu upp fyrir Danielson (sjá næsta blogg) og voru, að ég held með sama prógramm núna. Mikið rosalega finnst mér ósanngjarnt þegar þau eru stimpluð sem eitthvað Arcade Fire-klón, þau spila allt öðruvísi lög og hafa það eitt sameiginlegt með AF að vera fjölmenn og spila á akústík-hljóðfæri.

Ég held að þau viti ekki hvað "tæknilegir örðugleikar" eru, enda gekk allt 100% upp hjá þeim. Hlakka til að heyra plötuna með þeim, sem kemur víst út í nóvember (skv. söngkonunni í bandinu).

Annuals - 8,5/10
Mjög spes band, voru í ekkert ósvipuðum pakka og Grizzly Bear, bara miklu kaótískari og FLEIRI. Söngvarinn var alveg nöts, sveiflandi tungunni í allar áttir. Samt, ekki jafn gott band og Grizzly og ekki jafn eftirminnilegt og ég vonaðist til en...rosafínt, engu að síður.

Hafdís Huld - 7/10
Sá þetta ekki allt saman, bara ca. fyrri helminginn. Ekkert sérstakt, fyrir utan "Tomoko", sem er stórskemmtilegt lag.

!!! - 9,5/10
Ég var - með hálfum huga þó - að spá í að sjá Bloc Party. Hjördís fékk reyndar þá snilldarhugmynd að flýja fyrirséða sardínudós í Hafnarhúsinu (sem auðvitað reyndist svo vera rétt hjá henni) og tjilla fram að vitleysingabandinu
Dr. Spock og reyna að mæta snemma í það, sem við héldum að væri endalaus Nasa-röð. Kemur á daginn að ca. 5-10 manneskjur stóðu fyrir utan Nasa! Við náttúrulega rukum inn og sáum megnið af !!! prógramminu, sem var tiltölulega nýbyrjað. Þetta var svo bara alveg æðislegt gigg! Allir diskópaunk-fordómar ruku út um gluggann og við Hjördís dembdum okkur inn í kreisí klúbbaliðið sem fyllti hálfan Nasa-salinn, hoppandi eins og vitleysingar. Gríðarlegt rokk og ról, þrátt fyrir danstaktinn, enn ein rósin í hnappagatið, sérstaklega þar sem það hvarflaði ekki að mér að ég kæmist á þetta.

Dr. Spock - 9/10
Þessir "Mr. Bungle" Íslands vinna gríðarlega á, sérstaklega er gaman að "The Songs of Equador". Alveg ótrúlegt hversu mikinn hávaða eitt band getur framleitt! Ég hef ekki almennilega náð að átta mig á þessu yndislega rokk-messi, en ætla svo sannarlega að halda áfram að mæta á tónleika me þeim. Það er bara ekki hægt að fá leiða á Óttarri Proppé! Það ægir öllum andskotanum saman í þessum uppþvottahanska-pervertisma (hvað er þetta eiginlega með þessa hanska?!?).

Svona lauk þessu þá. Það er varla að ég þori á Airwaves aftur, enda vandséð hvort hátíðin komist nokkurn tímann í hálfkvisti við þessa. Hef ekki einu sinni tímt að klippa bandið af mér ennþá!